Rozważania Biblijne - 15.06.2025
Ebene 2
Pierwsze czytanie – z ksiegi Przyslow 8,22-31
Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna, od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała. Przed oceanem istnieć zaczęłam, przed źródłami pełnymi wody; zanim góry zostały założone, przed pagórkami zaczęłam istnieć; nim ziemię i pola uczynił - początek pyłu na ziemi. Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód, gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał, gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię. Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim, igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.
- Czytany dzis fragment moznaby strescic slowami : « Bracia, nie wchodzcie na zle drogi. Tylko Bog wie, co jest dobre dla czlowieka ; chodzcie Jego drogami bo tylko w ten sposob mozecie byc prawdziwie szczesliwi. »
1. Personifikacja Madrosci
« Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna, od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała… zanim góry zostały założone, przed pagórkami zaczęłam istnieć; nim ziemię i pola uczynił….Gdy niebo umacniał, z Nim byłam… »
- Autor ksiegi Przyslow « daje wypowiedziec sie » Madrosci, jakby byla osoba. Mowi ona o sobie wylacznie w odniesieniu do Boga.
Zatem Madrosc laczy z Bogiem bardzo silna i bliska relacja…Wprawdzie Zydzi nie wierza w Trojce Swieta ale ta obecnosc Madrosci wskazuje na to, ze w Bogu Jedynym istnieje wewnetrzny dialog i komunia…
2. Slowa « PRZED » i « ZANIM » wystepuja wielokrotnie w czytanym dzis fragmencie : chodzi tu o podkreslenie, ze Madrosc istniala przed stworzeniem.
3. Madrosc odgrywa wazna role w dziele Stworzenia :
· « z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód, gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał, gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię. »
· « Ja byłam przy Nim mistrzynią…cały czas igrając przed Nim… »
Czytany dzis tekst ukazuje szczegolny aspekt wiary Izraela : odwieczna Madrosc byla obecna przy calym dziele Stworzenia.
Ireneusz i Teofil z Antiochi uwazali, ze Madrosc to Duch Swiety. Natomiast Orygeneusz twierdzil ze chodzi tu o Syna Bozego.
Psalm 8, 4-5, 6-7, 8-9
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców,
księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich,
chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich;
złożyłeś wszystko pod jego stopy:
chwałą i czcią go uwieńczyłeś.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich;
złożyłeś wszystko pod jego stopy:
owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada,
ptactwo powietrzne oraz ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
ptactwo powietrzne oraz ryby morskie,
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
« Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził »
- Bardzo mozliwe, ze psalm 8 spiewany byl w czasie nocnych modlitw.
· « Pieśni mieć będziecie, jak przy obchodzie nocnej uroczystości » (Iz 30,29)
- Caly ten psalm jest hymnem na czesc wielkosci Boga. Nawiazuje do dziela Stworzenia.
- Pierwszy i ostatni werset sa identyczne :
« O Panie, nasz Boże, jak przedziwne (wielkie) Twe imię po wszystkiej ziemi!
- Slowo « wielki » uzywane bylo w stosunku do krola zwyciescy.
- Bog-Krol “dzieli sie swoja korona” z czlowiekiem :
« Obdarzył go władzą nad dziełami rąk Swoich; złożył wszystko pod jego stopy »
- Jest to obraz nawiazujacy do tronu krolewskiego, gdzie u jego stop poddani skladaja poklon wladcy.
- W opisie Stworzenia znajdujacym sie w ksiedze Rodzaju czlowiek, jest stworzony na koncu, co znaczy ze jest uwienczeniem calego tego dziela. To on nadaje nazwy stworzeniom.
· « Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi». (Rodz 1, 27-28)
Drugie czytanie – z listu do Rzymian 5, 1-5
Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej. Ale nie tylko to, lecz chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość - wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś - nadzieję. A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
Jest rok 57 naszej ery. Jestesmy w Rzymie, gdzie panuje cesarz Neron. Podobnie jak w calym basenie Morza Srodziemnego, takze tutaj, znajduje sie kolonia zydowska. Liczy ona kilkadziesiat tysiecy osob. Niektorzy z nich rozpoznali w Jezusie oczekiwanego Mesjasza…doprowadzilo to do pierwszego powaznego rozłamu. Jedni drugich nazywaja heretykami czy bladzacymi.
Ci, ktorzy uznaja Jezusa Mesjaszem, przylaczaja sie do wspolnoty chrzescijan, w ktorej sa juz chrzescijanie pochodzenia hellenskiego czyli byli poganie.
Relacje miedzy nimi sa napiete. Chrzescijanie hellenisci naznaczeni sa nastepstwami uprawianej niegdys idolatri a ci, ktorzy maja pochodzenie zydowskie sa nadal bardzo przywiazani do zydowskich praktyk religijnych, dotyczacych zycia codziennego. O tych trudnosciach i konfliktach pisze Pawel w listach do Filipian i do Galatow.
Najtrudniejsza sytuacja jest we wspolnocie rzymskiej. To dlatego Pawel pisze do nich list probujac przywrocic im pokoj. Najmocniejszym argumentem, jakiego uzywa jest prawda, ze wszyscy oni sa rowni wobec Zbawienia, gdyz to sam Chrystus ich zbawil.
Niektorzy chrzescijanie pochodzenia zydowskiego uwazaja, ze tylko oni sa ludem Przymierza…ze ci, ktorzy maja pochodzenie poganskie nie moga do nich dolaczyc. Pawel odpowiada im na to w czwartym rozdziale przypominajac, ze Bog nazwal Abrahama sprawiedliwym jeszcze zanim zostal obrzezany! Gdy Bog go powolal, byl poganinem.
· “W taki sam sposób Abraham uwierzył Bogu i to mu poczytano za sprawiedliwość.” (Ga 3,6)
- co znaczy, ze Abraham jest ojcem wszystkich wierzacych bez wzgledu na to czy sa obrzezani czy nie
“Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem”
- Zbawienie jest nam dane za darmo, jest darem Bozym. Bog oczekuje od czlowieka tylko, by z wiara calkowicie Mu zaufal i powierzyl sie Mu.
„…zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu uzyskaliśmy przez wiarę dostęp do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.“
- Pawel tlumaczy, ze « przez wiarę” w Niego zostajemy wprowadzeni do Przymierza z Bogiem.
“pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa… miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego…“
- Pawel kontemplujac misterium Boga uzywa tu terminow mowiacych o Trojcy Swietej.
« chlubimy się także z ucisków, wiedząc, że ucisk wyrabia wytrwałość, a wytrwałość - wypróbowaną cnotę, wypróbowana cnota zaś - nadzieję. A nadzieja zawieść nie może »
- Przezywany przez nas ucisk i wszelkie trudnosci moga stac sie droga do Boga.
- Nadzieja jest cnota ubogich : jest uwienczeniem dlugiej drogi oczyszczenia i wyrzeczen ; przerasta nasze zniechecenia…rodzi sie wtedy gdy prawdziwie ufamy Bogu.
« …miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.
- Miłość, ktora Bog wlewa w nasze serca, czyni nas zdolnymi do milowania Go i ludzi. W ten sposob zaglebiamy sie w komunii Trojcy Swietej. Pawel okresla to slowami : « posiadania udzialu w chwale Bozej ».
Ewangelia wedlug Jana 16, 12-15
Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.
- Jezus wprowadza nas tu w znaczenie misterium Trojcy Swietej.
„Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie.“
- Droga poznawania Boga jest dluga i wlasciwie nigdy sie nie konczy. To Duch Swiety towarzyszy nam na tej drodze az do calkowitego wypelnienia sie planow Bozych. To On prowadzi nas do „calej Prawdy“.
- Tej Prawdy nie mozemy zglebic intelektualnie bo nie jest wiedza, ktora mozna posiasc…
· Jezus powiedzial: „Ja jestem Prawda…“
“Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. „
- Inaczej tlumaczac: „Duch Swiety pomoze wam poznac cala Prawde.“
- W jezyku biblijnym slowo „poznac“ oznacza doswiadczenie czegos a nie poznanie intelektualne; tego doswiadczenia nie da sie wytlumaczyc, mozna je tylko przezyc…
* „Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach - wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem. I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: "Poznajcie Pana!" Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie - wyrocznia Pana, ponieważ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał». (Jr 31,33-34)
«… powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. »
- Oczywiscie nie chodzi tu o przepowiadanie w sensie wrozbiarskim. Nie chodzi tez o poznanie intelektualne !
Jezus mowi tu o doswiadczeniu szczegolnej bliskosci Boga w naszym zyciu…o tym, ze Duch Swiety towarzyszy nam nieustannie, ze jesli Mu pozwolimy, to rozpala w naszych sercach śmiałość, ktora tylko On moze dac i ktora dodaje nam odwagi i wytrwalosci…
Celebrujac swieto Trojcy Swietej nie konteplujemy z daleka nieprzeniknietego misterium ale juz pomalu zaczynamy celebrowac wielkie swieto konca czasow, gdy cala ludzkosc wejdzie do Domu Ojca.
