Polska Misja Katolicka Strasbourg

STRASBOURG
POLSKA MISJA KATOLICKA
MISSION CATHOLIQUE POLONAISE DE STRASBOURG
Przejdź do treści

Ebene 2
XIX Niedziela zwykła - 7 sierpnia 2022 roku
Pierwsze czytanie – z ksiegi Madrosci  18, 6-9

 
Noc ową oznajmiono wcześniej naszym ojcom, by nabrali otuchy, wiedząc niechybnie, jakim przysięgom zawierzyli. I lud Twój wyczekiwał ocalenia sprawiedliwych, a zatraty wrogów. Czym bowiem pokarałeś przeciwników, tym uwielbiłeś nas, powołanych. Pobożni synowie dobrych składali w ukryciu ofiary i ustanowili zgodnie Boskie prawo, że te same dobra i niebezpieczeństwa święci podejmą jednakowo, i już zaczęli śpiewać hymny przodków.

 
« Noc ową oznajmiono wcześniej naszym ojcom, by nabrali otuchy, wiedząc niechybnie, jakim przysięgom zawierzyli. »
 
-       Chodzi tu o noc paschalna, noc w czasie ktorej narod wybrany, prowadzony przez Mojzesza, uciekl z Egiptu. Od tamtej wlasnie nocy, kazdego roku swietuja to wyzwolenie w czasie swiat Paschy : swietuja misterium Bozego wyzwolenia bowiem nie maja watpliwosci, ze to sam Bog ich uwolnil i wyprowadzil.
 
 
·         « Tej nocy czuwał Pan nad wyjściem synów Izraela z ziemi egipskiej. Dlatego noc ta winna być czuwaniem na cześć Pana dla wszystkich Izraelitów po wszystkie pokolenia. » (Wyj 12,42)
 
W jezyku hebrajskim slowo celebrowac (swietowac) oznacza jednoczesnie trzy rzeczy :
 
-       wspominac
 
-       pozwalac Bogu na nowo dzialac
 
-       angazowac sie osobiscie w dzielo wyzwolenia
 
To celebrowanie zwyciestwa Boga przemienia gleboko serca. Do dzisiaj ojciec rodziny w czasie celebrowania Paschy min. mowi : « Dzieje się tak ze względu na to, co uczynił Pan dla mnie w czasie wyjścia z Egiptu. » (Wyj 13,8) – a nie « co uczynil Pan dla naszych ojcow… » Komentarze rabbiniczne podkreslaja, ze kazdy bez wzgledu na to, w jakim wieku zyje, powinien czuc sie tak, jakby to on sam (nie tylko jego przodkowie) byl w grupie narodu wybranego, uwolnionego z niewoli egipskiej.
 
Celebracja nocy Paschy zawiera wszystkie wymiary Przymierza, zawartego przez Boga z Mojzeszem, reprezentujacym caly narod wybrany:
 
·         dziekczynienie Bogu za Jego dzielo wyzwolenia
 
·         zobowiazanie sie narodu wybranego do przestrzegania Przykazan
 
 
 
1.    Dziekczynienie Bogu.
 

« Noc ową oznajmiono wcześniej naszym ojcom (…) wiedząc jakim przysięgom zawierzyli (…) zaczęli śpiewać hymny przodków. »
 
-       O jakie obietnice tu chodzi ?
 
 
·         «I wtedy to Pan rzekł do Abrama: «Wiedz o tym dobrze, iż twoi potomkowie będą przebywać jako przybysze w kraju, który nie będzie ich krajem, i przez czterysta lat będą tam ciemiężeni jako niewolnicy; aż wreszcie ześlę zasłużoną karę na ten naród, którego będą niewolnikami, po czym oni wyjdą z wielkim dobytkiem. » (Rodz 15, 13-14)
 
·          « Wyście widzieli, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym. Takie to słowa powiedz Izraelitom». (Wyj 19, 4-6)
 
·         «Jam jest Bóg, Bóg ojca twego. Idź bez obawy do Egiptu, gdyż uczynię cię tam wielkim narodem. Ja pójdę tam z tobą i Ja stamtąd cię wyprowadzę, a Józef zamknie ci oczy». (Rodz 46, 3-4)
 
·         « Dałeś przed nimi słup ognisty jako przewodnika na nieznanej drodze, jako nieszkodliwe słońce w zaszczytnej tułaczce. A tamci zasłużyli, by ich pozbawiono światła i zamknięto w ciemności, bo w niewoli trzymali Twych synów,
przez których świat miał otrzymać niezniszczalne światło Prawa. » (Mdr 18, 3-4)
 
 
2.    Zobowiazanie (indiwidualne i wspolnotowe) narodu wybranego do przestrzegania Przykazan.
 
« Pobożni synowie dobrych składali w ukryciu ofiary i ustanowili zgodnie Boskie prawo, że te same dobra i niebezpieczeństwa święci podejmą jednakowo, i już zaczęli śpiewać hymny przodków. » (w.9)
 
-       Autor czytanego dzis fragmentu umiescil paralelnie praktyke religijna skladania ofiar i wspolnotowe zobowiazanie sie do solidarnych gestow. Bowiem Prawo Izraela zawsze laczy praktyki religijne z solidarnoscia ludu Przymierza.
 
·         Jezus tuz przed noca Paschy, przed ostatnia Wieczerza, w gescie solidarnosci i sluzby, umyl swym Uczniom nogi. Wkrotce potem ustanowil Eucharystie…
Psalm 33, 1.12, 18-19, 20.22
 
 
Sprawiedliwi, wołajcie radośnie na cześć Pana,
prawym przystoi pieśń chwały.
Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan -
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.

 
Oto oczy Pana nad tymi, którzy się Go boją,
nad tymi, co ufają Jego łasce,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie głodu.

 
Dusza nasza wyczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Niech nas ogarnie łaska Twoja Panie,
według ufności pokładanej w Tobie!

 
 
 
»Sprawiedliwi, wołajcie radośnie na cześć Pana, prawym przystoi pieśń chwały. »
 
-       Jestesmy w Swiatyni Jerozolimskiej w czasie liturgi dziekczynienia.
 

« Sprawiedliwi », « prawi » :
 
·         W jezyku biblijnym slowo sprawiedliwosc nie posiada wartosci moralnej. Wyraza pokore tego, ktory wchodzi w Przymierze z Bogiem. Sprawiedliwy to ten, ktory jak instrument muzyczny, jest « zharmonizowany » z Bogiem.
 
 
« Szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan - naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie. »
 
-       Teksty Strarego Testamentu wielokrotnie wspominaja o dumie narodu Izraela za to wybranie, o dumie ktora jest swiadomoscia uhonorowania, ktore zobowiazuje…
 
-       Kazdy ochrzczony, jako wszczepiony w Chrystusa, wszczepiony w narod wybrany, moze odczuwac te dume.
 
 
 
« Oto oczy Pana nad tymi, którzy się Go boją, nad tymi, co ufają Jego łasce. »
 
-       Oto jedna z definicji « bojazni » Boga: w ktorej nie ma miejsca na lęki bo cala jest przepelniona ufnoscia Bogu.
 
·         « Jak się lituje ojciec nad synami, tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją. » (PS 103, 13)
 
-       Narod wybrany modlac sie tymi slowami wspomina kazda z sytuacji, w ktorych Bog przyszedl im z pomoca. Bowiem On czuwa nad nimi jak Ojciec. Min. wyzwolil ich z Egiptu i towarzyszyl im przez cala droge ucieczki i te do ziemii obiecanej…
 
 
“Niech nas ogarnie łaska Twoja Panie, według ufności pokładanej w Tobie!”
 
-       Spiewany dzis psalm konczy sie slowami modlitwy, pelnej zaufania Bogu.
 
-       Slowa te zapraszaja do oddania sie Bogu, ktory jest Miloscia, “naszą pomocą i tarczą”.
 
-       Modlac sie w ten sposob, narod wybrany  czerpie w Bogu potrzebne sily.
Drugie czytanie – z listu do Hebrajczykow  11,1-2.8-19

 
Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. Dzięki niej to przodkowie otrzymali świadectwo. Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie. Przez wiarę przywędrował do Ziemi Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg. Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne, jak gwiazdy niebieskie, jak niezliczony piasek, który jest nad brzegiem morskim. W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi. Ci bowiem, co tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny. Gdyby zaś tę wspominali, z której wyszli, znaleźliby sposobność powrotu do niej. Teraz zaś do lepszej dążą, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się nosić imienia ich Boga, gdyż przysposobił im miasto. Przez wiarę Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę, któremu powiedziane było: Z Izaaka będzie dla ciebie potomstwo. Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go, jako podobieństwo [śmierci i zmartwychwstania Chrystusa].
 
 
“Przez wiarę”
 
-       Czyli: dzieki wierze.
 
-       To wyrazenie, powtarzane jak refren, wystepuje wielokrotnie w czytanym dzis fragmencie i w calym jedenastym rozdziale listu do Hebrajczykow.
 
-       Czytany dzis fragment dotyczy Abrahama i Sary, ktorzy uznawani sa za przyklad zaufania Bogu.
 
 
“Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie. »
 
-       Gdybysmy wiedzieli dokad idziemy, dokad Bog nas posyla, wiara nie bylaby nam potrzebna. Wierzyc to zaakceptowac nieustanne zaufanie Bogu w sytuacjach dla nas niezrozumalych…zaakceptowac to, ze droga, ktora idziemy nie jest taka, jaka sobie wyobrazalismy, jakiej oczekiwalismy…to zaakceptowac, ze szczegolnie w kazdej trudnej i niezrozumialej dla nas sytuacji Bog wie, czego potrzebujemy i pragnie naszego szczescia.

 
“Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy.”
 
 
·         “Czy jest coś, co byłoby niemożliwe dla Pana? Za rok o tej porze wrócę do ciebie, i Sara będzie miała syna». (Rodz 18,14)
 
·         Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». (Lk 1, 35-37)
 

“Przez wiarę Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę, któremu powiedziane było: Z Izaaka będzie dla ciebie potomstwo. Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go…”
 
-       Abraham mimo, ze zupelnie nie rozumie dlaczego Bog wymaga od niego takiej ofiary, w glebi serca wierzy, ze On go kocha i prowadzi droga Obietnicy…Mimo, ze brakuje swiatla na tej drodze, to jest ona pewna.
 
-       Patrzac czysto po ludzku, w takiej sytuacji obietnica Boga o licznym potomstwie Abrahama wydaje sie niezrozumiala czy wrecz bezsesowna. Jednak Abraham odpowiada z wiara, pelna zaufania Bogu. Wierzy, ze Bog nie moze odwolac tego, co obiecal. Gdy Izaak pyta go: «Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie? », Abraham odpowiada, ze Bóg sam sie tym zajmie. (Rodz 22,7-8)
Ewangelia wedlug Lukasza 12, 32 - 48

 
Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie! A wy [bądźcie] podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie». Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?» Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby na czas rozdawał jej żywność? Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: Mój pan ociąga się z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce. Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą.

 
“Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo.”
 
-       Sa to slowa pelne nadziei, dodajace sil i odwagi. Moznaby je przetlumaczyc inaczej: “Ta obietnica otrzymania Krolestwa jest pewna. Wierzcie w nia z calych sil, nawet jesli rzeczywistosc wydaje sie inna, nie dajcie sie zwiesc pozorom…”
 

“Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą.”
 
-       Kazdego dnia Bog zaprasza nas do skupienia sie na misji, jaka nam powierzyl i do pozbycia sie wszystkiego, co nas opoznia na tej drodze. On nam ufa…ufa, ze wypelnimy te misje.
 
« Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze;”
 
-       Po tych slowach Jezus poslugujac sie trzema krotkimi przypowiesciami,  tlumaczy, czego od nas oczekuje. Slowem przewodnim tych przypowiesci jest SLUZBA.


1. Przypowiesc o slugach, oczekujacych swego pana.
 
2. Przypowiesc, w ktorej Jezus porownuje swoje przyjscie do nieoczekiwanej  wizyty zlodzieja.
 
3. Przypowiesc o powrocie pana i jego ocenie podwladnych.
 
           Nieco pozniej, swiety Piotr, powolujac sie na to przeslanie Jezusa, napisze do:
 
·          chrzescijan w Turcji: Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do pokuty.” (2 P 3,9)
 
·         chrzescijan w Tesalonikach : «Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak, jak złodziej w nocy. Kiedy bowiem będą mówić: Pokój i bezpieczeństwo - tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie ujdą. Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności."  (1 Tes 5,2-5)
 
 
-       Bog szanujac wolna wole czlowieka, nigdy nie zmusza go do wejscia do Jego Krolestwa.
 
-       Bog tylko proponuje, zaprasza czlowieka do udzialu w Jego planach zbawienia ludzkosci.
 
·         Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał.”
 
·         “Bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
 
·         “Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem.”
CREATED BY  M. KŁOBUCHOWSKI
MISSION CATHOLIQUE POLONAISE DE STRASBOURG
Wróć do spisu treści